Galery

1

- Πριν από δύο χρόνια η τουρκική οικονομία κατέγραψε πρωτοφανή άνοδο και μάλιστα σε μια περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που έπληξε τον κόσμο το 2008. Το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Τουρκία μέσα σε 10 χρόνια αυξήθηκε 3 φορές, κατασκευάστηκαν μεγάλα έργα υποδομής όπως το „Μαρμαράι” – η σήραγγα που συνδέει την Ασία με την Ευρώπη, κατασκευάζεται και τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου και τρίτο αεροδρόμιο ... το 80% των Τούρκων πολιτών εκείνη την περίοδο είχαν πιστέψει στο ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας τους. Λόγω της ευρωπαϊκής κρίσης που έπληξε περισσότερο την Ελλάδα, μαζί με την Ιρλανδία, και χτύπησε τις οικονομίες και άλλων χωρών της ΕΕ, στην Τουρκία ακούστηκαν και φωνές ότι η χώρα δεν χρειάζεται πλέον την ΕΕ. Ωστόσο πρώτα το Πάρκο Gezi και ύστερα το τεράστιο σκάνδαλο διαφθοράς στο οποίο οι κυβερνώντες υποψιάστηκαν συνωμοσία „εξωτερικών και εσωτερικών εχθρών”, οι οποίοι ζηλεύουν τις επιτυχίες του Ερντογάν και του κόμματός του, έδειξαν στον κόσμο ότι „υπάρχει κάτι σάπιο” στην Τουρκία. Επιπλέον, οι Τούρκοι που δεν εντάσσονταν στην κοινωνική μηχανική του Ερντογάν, τους οποίους ο ίδιος ονόμαζε «τους άλλους 50%», κατάφεραν να βγάλουν τη μάσκα του Τούρκου ηγέτη ο οποίος μέχρι τότε παρουσιαζόταν ως δημοκράτης και μεταρρυθμιστής, δεύτερος Ατατούρκ και ηγέτης παγκόσμιας κλίμακας. Κάτω από τη μάσκα φάνηκε το πραγματικό πρόσωπο του Τούρκου πρωθυπουργού ο οποίος αντί να συβιβάσει τον κεμαλισμό και το πολιτικό ισλάμ, κατάφερε να χωρίσει το έθνος. Έτσι για όλους έγινε φανερή η μισαλλοδοξία του απέναντι στον δυτικό τρόπο ζωής και σκέψης, ότι η δημοκρατία αποτελεί μόνο ένα εργαλείο επίτευξης των πραγματικών στόχων του. Όλα αυτά σε τελευταία ανάλυση υπονόμευσαν και την εμπιστοσύνη στην λίρα Τουρκίας, και προκάλεσαν την υποχώρηση αρκετών από τους εξωτερικούς επενδυτές. Μετά από την κρίση στις 17 Δεκεμβρίου πάνω από 100 δισ. δολάρια διέρρευσαν σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος σε μια προεκλογική συγκέντρωση απείλησε ότι μετά από αυτόν θα ακολουθήσει καταστροφή, αν δεν επανεκλεγεί. Εκτός από αυτό λόγω των διαφορών μεταξύ της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ όσον αφορά τη στάση απέναντι στο στρατιωτικό πραξικόπημα στην Αίγυπτο τον Ιούλιο του 2013, διακόπηκαν και οι εισροές «φρέσκου χρήματος» από τις δύο αυτές αραβικές χώρες  στην Τουρκία. Ο Ερντογάν καταδίκασε έντονα και τάχθηκε κατηγορηματικά κατά του πραξικοπήματος του στρατηγού αλ Σίσι στο Κάιρο, σε αντίθεση με τους δυτικούς εταίρους της Τουρκίας οι οποίοι με την σιωπή τους εξέφρασαν την ικανοποίησή τους από την πτώση του προέδρου Μουρσί και την σύλληψη των άλλων ηγετών και ακτιβιστών από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Παρόμοιες εξακολουθούν να είναι οι θέσεις με τους σουνίτες αδελφούς από τη Σαουδική Αραβία μόνο όσον αφορά την κοινή επιθυμία τους να ανατρέψουν το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασάντ και την υποστήριξή τους για τις συριακές δυνάμεις της αντιπολίτευσης, ένα μεγάλο μέρος των οποίων είναι  τζιχαντιστές, Αλ Νούσρα, Αλ Κάιντα, Ισίντ και άλλες ριζικές ισλαμικές οργανώσεις. Με τον τρόπο αυτό όμως η Τουρκία προκάλεσε την οργή του σιιτικού Ιράν και της Χεζμπολάχ, που υποστηρίζουν πάση θυσία την κυβέρνηση στη Δαμασκό. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αυξήσει τα επιτόκια των καταθέσεων σε λίρες Τουρκίας και να λάβει άλλα επείγοντα μέτρα στον τραπεζικό κλάδο, καθώς και παρέμβαση της κεντρικής τράπεζας η οποία πούλησε συνολικά 1.2 δισ. δολάρια σε δημοπρασίες συναλλάγματος, προκειμένου να αντιμετωπίσει την κατάρρευση της λίρας έναντι του δολαρίου. Παρά την όλο και πιο τεταμένη προεκλογική ατμόσφαιρα, η οποία επίσης επηρεάζει αρνητικά λόγω της πολιτικής αστάθειας, ακόμη δε θα μπορούσε να πει κανείς ότι η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε κρίση, αν και οι εξελίξεις οδήγησαν και στην μείωση της πιστοληπτικής ικανότητας. Συνοψίζοντας θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι δημοτικές εκλογές είναι εξαιρετικής σημασίας, επειδή θα αποτελέσουν ένα τεστ για το μέλλον του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στον πολιτικό ορίζοντα.

- Για μας που βλέπουμε την Τουρκία απ’ έξω, το μεγαλύτερο πρόβλημα εκτός από τα ανθρώπινα δικαιώματα, αποτελούν η διαφθορά και το κύμα προσφύγων. Έτσι έχουν τα πράγματα και αν βλέπει κανείς την κατάσταση από μέσα;