Galery

1

Η αυστηρή δημοσιονομική σύγκλιση, οι βαριοί φόροι και οι χαώδεις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις έφεραν την Ελλάδα στα πρόθυρα της τελικής χρεοκοπίας. Τη Δευτέρα το Συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης πρέπει να αποφασίσει αν η Ευρώπη θα χορηγήσει το δεύτερο πακέτο οικονομικής βοήθειας στη χώρα και υπό ποιους ορους. Η κυβέρνηση και η Τρόικα (οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) ομολόγησαν ότι το πρώτο πακέτο βοήθειας περιλάμβανε λάθος συνδυασμό μέτρων που έκαναν την κατάσταση χειρότερη.

Τώρα για να βοηθήσει την αντιμετώπιση της κρίσης έρχεται μια δεύτερη αποστολή από την Ομάδα των Σοσιαλιστών και των Δημοκράτων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η οποία θέλει να προσφέρει μια εναλλακτική λύση για την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας. Στην ομάδα αυτή συμμετέχει και ο Ιβάιλο Κάλφιν, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας ο οποίος ήταν και υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις τελευταίες προεδρικές εκλογές.

Σε μια συνέντευξη με την Βικτώρια Μίντοβα ο Κάλφιν παρουσίασε τις ιδέες του για τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να υλοποιήσει η Ελλάδα, τονίζοντας ότι το νέο πρόγραμμα πρέπει να βασίζεται πάνω στην οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση, και όχι μόνο στις περικοπές δαπανών.

Πώς γεννήθηκε η ιδέα για την «Εναλλακτική Τρόικα»;

Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια Τρόικα με εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία εργάζεται στην Ελλάδα. Ήδη διαπιστώσαμε ότι όλα αυτά που ζητάει η Τρόικα από την Ελλάδα έχουν δύο βασικά ελαττώματα. Το ένα είναι ότι το πρόγραμμα εξυγίανσης σχετίζεται κυρίως με την μείωση των δαπανών, που είναι αβαμφισβήτητα απαραίτητη για τη χώρα.

Το πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια οι δαπάνες μειώθηκαν κατά 20%, αλλά η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 18%. Στην συγκεκριμένη κατάσταση αυτό που είναι πολύ σημαντικό είναι η δημοσιονομική σταθεροποίηση να συνδεθεί με την εφαρμογή μέτρων τόνωσης της οικονομίας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Είναι το πρώτο πράγμα που προφανώς λείπει στην προσέγγιση που έχει επιλέξει μέχρι στιγμής η ΕΕ.

Το δεύτερο ελάττωμα είναι η έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης, η οποία προκύπτει από την έλλειψη σαφήνειας για τις εξελίξεις. Βλέπετε πόσο δύσκολο σε πολιτικό επίπεδο κυβερνήσεις και αρχηγοί αποφασίζουν για την χορήγηση των δανείων και της βοήθειας για την Ελλάδα. Επιπλέον η Τρόικα ζητά δεσμεύσεις από την Ελλάδα, που μάλλον δε θα ζητούσαν από καμία άλλη χώρα και πάντα λένε αυτό είναι το προτελευταίο που ζητάμε, αλλά μετά από τρεις μήνες σας περιμένουν νέα μέτρα με το νέο πακέτο οικονομικής βοήθειας. Αναμφησβήτητα την Ελλάδα την περιμένουν πολλά ακόμη σκληρά μέτρα, που όμως δεν μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς την κοινωνική υποστήριξη.

Πώς μπορεί η βουλγαρική εμπειρία από την μεταβατική περίοδο να φανεί χρήσιμη για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης;

Εδώ δεν πρόκειται γαι τη βουλγαρική εμπειρία. Προφανώς το μόνο πράγμα που μπορεί να δείξει η εμπειρία αυτή είναι το γεγονός ότι δεν είναι δυνατό να αποφευχθούν τα σκληρά μέτρα. Το θέμα είναι ότι δεν πρέπει να εφαρμόζονται μονάχα με στόχο να μειωθούν τα δημοσιονομικά μεγέθη. Πρέπει να εξασφαλίσουν τη βάση για την προσέλκυση των επενδύσεων στην Ελλάδα, διότι όπως καταλαβαίνετε αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένας επενδυτής που να είναι έτοιμος να καταθέσει έστω κι ένα ευρώ υπό αυτές τις συνθήκες.

Δεν χρειάζεται η Ελλάδα να βγει από την ευρωζώνη και να επιστρέψει στην δραχμή για να προσελκύσει επενδύσεις. Αυτό θα σήμαινε τεράστια υποτίμηση και καταστροφή. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αναζητούνται σιγά σιγά νέες ευκαιρίες προσέλκυσης κεφαλαίων. Η ΕΕ μπορεί να κάνει περισσότερα πράγματα, καθώς και να προσελκυστούν ιδιώτες επενδυτές, που θα γίνει όταν το πρόγραμμα εξυγίανσης της Ελλάδας βρει αρκετά ευρεία κοινωνική υποστήριξη. Δεν ξέρω αν αυτή είναι η βουλγαρική εμπειρία, αλλά αυτές είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την εξυγίανη της χώρας.

Όλοι συμφωνούν ότι η Ελλάδα χρειάζεται επενδύσεις. Δεν μπορούμε όμως να ξεχάσουμε το γεγονός ότι η χώρα μπαίνει στο πέμπτο χρόνο ύφεσης, ενώ η ανεργία έχει φτάσει το 20%. Ποια νομίζετε ότι είναι τα άμεσα μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν;

Το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό, ότι η Ελλάδα για πολλά χρόνια κατανάλωνε πολύ περισσότερα απ’ ότι παρήγε. Προσελκούσε πολλές επενδύσεις που ξαφνικά αποχώρησαν από τη χώρα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αντικατασταθούν με τοπική παραγωγή και μεγέθη, που προφανώς η οικονομία δεν έχει δημιουργήσει.