Galery

2

1

Σε μια συνέντευξη με τη Μαρία Σπάσοβα ο ομότιμος καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος Μπίτρος ομολογεί ότι το ευρώ πρέπει να γυρίσει εκεί απ’ όπου ξεκίνησε - 0,80 δολάρια και από αυτό θα επωφεληθεί όχι μόνο η Γερμανία, αλλά και η Βουλγαρία, η Ελλάδα, η Ισπανία.

- Κύριε Μπίτρο, νομίζετε ότι τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν από την ελληνική κυβέρνηση είναι αρκετά για να μειώσουν τις σπατάλες στον δημόσιο τομέα;

- Να χωρίσουμε τα μέτρα που πήραν σε δύο κατηγορίες. Είναι τα μέτρα αυτά τα οποία ελπίζει η κυβέρνηση ότι θα αποδόσουν ικανοποιητικά δημόσια έσοδα για να μειωθεί το έλλειμμα του προϋπολογισμού. Αυτά ήταν η αύξηση του ΦΠΑ, ήταν το κόψιμο του δώρου του Πάσχα και των διαφόρων επιδομάτων, ήταν μέτρα για τις κατοικίες, για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων κτλ. Βέβαια, αυτά τα μέτρα υλοποιούνται σταδιακά, επομένως και τα αποτελέσματά τους θα εμφανιστούν σταδιακά. Δεν έχουμε μέχρι αυτή τη στιγμή τα αποτελέσματα, όπως είπα και προηγουμένως. Αυτά λοιπόν είναι, ας πούμε, τα εισπρακτικά μέτρα, που πήραν. Από την άλλη μεριά, προχωρούν να πάρουν και διάφορα διαρθρωτικά μέτρα – μιλούν για αποκρατικοποιήσεις, μιλούν για απελευθερώσεις επαγγελμάτων, βέβαια ακόμα δεν έχουν μπει στο αυλάκι να υλοποιούνται, αλλά κάποια στιγμή έχουν αναλάβει, η κυβέρνηση εννοώ, έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις να προχωρήσει σε όλες αυτές τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες η προσδοκία είναι ότι η ελληνική οικονομία θα ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της και θα αρχίσει πάλι να βελτιώνεται η εξαγωγική διαδικασία, να βελτιώνεται το ισοζύγιο πληρωμών, και μέσα από τη βελτίωση του ισοζυγίου πληρωμών να μπορέσει να αναπνεύσει και ο δημόσιος προϋπολογισμός με αύξηση των εσόδων. 

- Εγώ θα επαναλάβω την ερώτηση σχετικά με τον δημόσιο τομέα. Ο δημόσιος τομέας πρέπει να μειωθεί, αυτό είναι ξεκάθαρο. Αυτά τα μέτρα, που έχουν αναγγείλει ότι θα γίνουν, είναι αρκετά για να μειωθεί ο δημόσιος τομέας;        

- Η άποψη η δική μου, την οποία αρκετοί δεν συμμερίζονται, είναι ότι σε τελευταία ανάλυση ο δημόσιος τομέας δεν μπορεί να μείνει με το μέγεθος που έχει αυτή τη στιγμή. Οπωσδήποτε οι αριθμοί των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα θα μειωθούν. Αν θα γίνει αυτό με ομαλό τρόπο, όπως τον έχει σχεδιάσει η κυβέρνηση, δηλαδή προσλαμβάνοντας μόνο ένα για πέντε άτομα τα οποία συνταξιοδοτούνται, ή θα γίνει με έναν πιο βίαιο τρόπο, με απολύσεις, ή τουλάχιστον με μια ανανέωση των συμβάσεων των συμβασιούχων, αυτό νομίζω η κυβέρνηση το έχει μεταθέσει για του χρόνου ή για τον επόμενο χρόνο, αυτή τη στιγμή οι προτεραιότητες είναι διαφορετικές. Η άποψή μου είναι όμως, ότι ο δημόσιος τομέας μετά την αναπροσαρμογή, και μετά το τέλος του παρόντος προγράμματος, δε θα είναι ο ίδιος με τον δημόσιο τομέα που έχουμε αυτή τη στιγμή. Θα είναι πολύ πιο μικρός, θα είναι πολύ πιο οργανωμένος, θα είναι πολύ πιο αποδοτικός, και μόνο μέσα από αυτή τη βελτίωση θα αρχίσουν να βελτιώνονται και οι αμοιβές των εργαζομένων στο δημόσιο.  

- Μάλιστα. Η δεύτερη αιτία για το μεγάλο έλλειμμα που έχει η Ελλάδα είναι η φοροδιαφυγή. Κατά τη γνώμη σας υπάρχει φάρμακο για αυτή την αρρώστια η οποία κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία; 

- Ασφαλώς υπάρχει φάρμακο. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε καινούριους τρόπους για να πιάσουμε την φοροδιαφυγή. Μπορούμε να μάθουμε από τα κράτη στη δύση τι έχουν κάνει προκειμένου να περιορίσουν την φοροδιαφυγή. Η φοροδιαφυγή είναι ένας δείκτης που φωνάζει για την αναποτελεσματικότηττα του ελληνικού δημοσίου. Η φοροδιαφυγή υπάρχει διότι το ελληνικό δημόσιο δεν έχει κάνει καλή δουλειά. Τι εντύπωση έχετε – ότι εάν στην Αμερική, ή στην Σουηδία, ή στην Γερμανία, εάν το δημόσιο δεν μπορούσε να υλοποιήσει, να εφαρμόσει τους νόμους, δε θα υπήρχε φοροδιαφυγή; Παντού θα υπήρχε φοροδιαφυγή. Το δημόσιο έχει μία υποχρέωση – να εφαρμόζει τους νόμους, τους οποίους θεσπίζει. Οι νόμοι αυτοί για να εφαρμοστούν, χρειάζονται διαδικασίες και παρακολούθηση. Εκεί είναι που απέτυχε το ελληνικό κράτος, δηλαδή δεν είχε ούτε διαδικασίες εφαρμογής των νόμων, ούτε παρακολούθησης. Αν πιάσεις δέκα φοροφυγάδες, και τους στείλεις στη φυλακή, είμαι βέβαιος ότι οι υπόλοιποι θα σκεφτούν δύο και τρεις φορές πριν φοροδιαφύγουν ή φοροαποφύγουν. Εδώ υπήρξε ένα διάστημα, πολύ μεγάλο διάστημα, ας πούμε 50 ετών μεταπολεμικά, όπου τα κράτος έκλεινε τα μάτια στη φοροδιαφυγή. Και εκείνους που έπιανε τους μεταχειριζόταν εξ απαλών ονύχων, χωρίς τιμωρία, χωρίς τίποτα. Έχω την εντύπωση ότι εάν συλληφθούν οι φοροδιαφυγάδες, μέσα από τις διαδικασίες της καινούριας νομοθεσίας, εάν τιμωρηθούν παραδειγματικά, πολύ σύντομα η φοροδιαφυγή θα τελειώσει στην Ελλάδα, όπως τελείωσε και σε όλες τις χώρες της δύσης. Βέβαια, ένα ποσοστό φοροδιαφυγής υπάρχει παντού, ακόμη και στην Αμερική, ακόμη και στην Γερμανία, υπάρχουν. Η παραοικονομία είναι ίδιον των οικονομιών οι οποίες στηρίζονται στον μηχανισμό της αγοράς, διότι καθώς το κράτος βάζει περιορισμούς, η αγορά ανακαλύπτει τρόπους να ξεφύγει, και καθώς η αγορά ανακαλύπτει τρόπους να ξεφύγει από τους περιορισμούς της κυβέρνησης, καλλιεργείται η φοροδιαφυγή και η διαφθορά.