Galery

1

Όταν κάθε μήνα παίρνουμε το μισθό μας, ένα μέρος των χρημάτων βάζουμε σε έναν ειδικό συνταξιοδοτικό λογαριασμό. Αυτό υπάρχει και σήμερα, πολύ λίγο όμως από την εισφορά μας πηγαίνει στην ουσία σ’ αυτόν τον λογαριασμό, διότι το μεγαλύτερο μέρος το παίρνει το κράτος. Με άλλα λόγια, το μεγαλύτερο μέρος αυτών των χρημάτων δεν αποταμιεύονται, αλλά ξοδεύονται αμέσως για την κάλυψη των τρέχουσων αναγκών. Αν κοιτάξουμε τι μέρος στις δαπάνες του προϋπολογισμού καταλαμβάνουν οι συντάξεις, θα δούμε ότι πρέπει οπωσδήποτε να γίνει μεταρρύθμιση στον τομέα αυτό.

Πείτε μας πιο συγκεκριμένα ποιες είναι κατά τη γνώμη σας οι υπόλοιπες μεταρρυθμίσεις που πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν στο κρατικό σύστημα;

Στις περικοπές πρέπει να είναι σαφές, ότι δεν μπορούμε να κάνουμε εξαιρέσεις. Κάθε διοίκηση πρέπει να συμμετέχει στον κοινό σκοπό, κάτι που αυτή τη στιγμή δεν συμβαίνει. Η κυβέρνηση ξεκίνησε περικοπές των δαπανών, όχι όμως σε όλες τις διοικήσεις. Δεν βλέπουμε π.χ. περικοπή των δαπανών ούτε του Υπουργείου Άμυνας, ούτε του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Πρόνοιας. Δηλαδή σε υπουργεία που ξοδεύουν σχεδόν 1 δισ. λέβα ετησίως δεν υπήρξαν περικοπές. Η έκκληση του Ινστιτούτου Έρευνας Οικονομίας της Αγοράς είναι αυτή η κατάσταση να διορθωθεί, και αυτά τα υπουργεία να βελτιστοποιήσουν επίσης τους προϋπολογισμούς τους, ιδιαίτερα το Υπουργείο Άμυνας, στο οποίο υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι που δεν είναι σαφές τι κάνουν εκεί. Υπάρχουν επίσης και πολλά ακίνητα τα οποία το υπουργείο δεν μπορεί να διαχειρίζεται σωστά, αλλά απορροφούν χρήματα.

Άλλα μέτρα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τη χώρα σε περίοδο κρίσης είναι η επανεξέταση των λειτουργιών του κράτους. Με άλλα λόγια, όχι να κόψουμε λίγο από κάθε λειτουργία, αλλά γενικά να ξανασκεφτούμε αν κάποιες λειτουργίες πρέπει να μείνουν κρατική αρμοδιότητα. Αν π. χ. πρέπει το κράτος να εξασφαλίζει απασχόληση. Ένα πράγμα είναι να εξασφαλίζει τους κανόνες στην αγορά εργασίας, και άλλο να ξοδεύει χρήματα για να εξασφαλίζει απασχόληση, που το κάνει χωρίς καμιά επιτυχία τα τελευταία χρόνια. Απόδειξη αποτελεί και η τελευταία έκθεση του Εθνικού Στατιστικού Ινστιτούτου, στην οποία αναφέρεται ότι τα ενεργά προγράμματα εξασφάλισης απασχόλησης υπήρξαν αναποτελεσματικά. Πολλοί από εκείνους που έχασαν τη δουλειά τους λόγω της κρίσης, και ύστερα επέστρεψαν στην αγορά εργασίας, βρήκαν μόνοι τους νέες δυνατότητες εργασίας. Η κρατική πολιτική στον τομέα αυτό δεν συνέβαλε με κανένα τρόπο στην αποκατάσταση ή την αύξηση των θέσεων εργασίας στη χώρα. Ορίστε ένα παράδειγμα μια λειτουργίας του κράτους, για την οποία εδώ και χρόνια ξοδεύονται πάρα πολλά χρήματα και μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί τίποτα το σημαντικό. Κι όμως εξακολουθεί να υπάρχει.

Παρόμοιες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης που κοστίζουν ακριβά στο κράτος, αλλά δεν έχουν ιδιαίτερο αποτέλεσμα στη διάρκεια του χρόνου, είναι τα προγράμματα ενθάρρυνσης των επενδύσεων στην οικονομία ή ενθάρρυνσης της επιχειρηματικότητας. Αντί το κράτος να περιοριστεί στο να δημιουργήσει ένα κοινό νομοθετικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο αυτές οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες να αναπτύσσονται (που δεν κοστίζει τίποτα), το κράτος ξοδεύει πολλά χρήματα χωρίς αποτέλεσμα. Είναι σαφές για όλους, ότι η επιχειρηματικότητα δεν γίνεται εξαιτίας κάποιου προγράμματος του Υπουργείου Οικονομίας, αλλά λόγω του επιχειρηματικού περιβάλλοντος που υπάρχει στη χώρα.

Για παράδειγμα, το κράτος εξακολουθεί να παράγει προϊόντα καπνού μέσω του Bulgartabac, και να μεταφέρει επιβάτες με τη Σιδηροδρομική εταιρεία BDZ. Και οι δύο δραστηριότητες δεν αποτελούν αρμοδιότητες του κράτους. Στην βιομηχανία καπνού τα πράγματα είναι ακόμη πιο μπερδεμένα. Το ίδιο το κράτος παράγει τσιγάρα, και ύστερα τιμωρεί τους καταναλωτές με την επιβολή έμμεσου φόρου. Εκτός αυτού παρέχει επιδοτήσεις στους καπνοπαραγωγούς (ξοδεύει άλλα χρήματα) για να καλλιεργούν καπνό. Φέτος έχουν προβλεφθεί 116 εκατ. λέβα από τον προϋπολογισμό με την ευχή οι καπνοπαραγωγοί να κάνουν μόνοι τους τη μεταρρύθμιση και να αρχίσουν να ασχολούνται με άλλες καλλιέργειες. Βέβαια, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να πάρουν τα χρήματα και να συνεχίσουν να ασχολούνται με την καλλιέργεια καπνού, διότι όργανα έλέγχου δεν υπάρχουν.

Νομίζετε ότι η αναθεώρηση του προϋπολογισμού φέτος θα βοηθήσει στην ταχύτερη αποκατάσταση της βουλγαρικής οικονομίας;

Αυτή η αναθεώρηση στην ουσία δεν αλλάζει τίποτα το σημαντικό Ήταν αναμενόμενο ότι τη στιγμή που διαπιστώθηκαν τα προβλήματα του προϋπολογισμού, θα ληφθούν κάποια μέτρα. Τα μέτρα αυτά λοιπόν θα δώσουν κάποιο αποτέλεσμα και επομένως πρέπει να περιληφθούν σε έναν νέο προϋπολογισμό. Πράγμα που όμως δεν συνέβη. Μέσω της αναθεώρησης σήμερα ψηφίζουμε και νομιμοποιούμε το γεγονός ότι τα έσοδα ούτως ή άλλως πηγαίνουν προς τα κάτω, ενώ τα έξοδα – προς τα πάνω. Αυτά δεν είναι καινούρια μέτρα, αλλά απλώς νομιμοποίηση της πραγματικότητας στη χώρα, χωρίς να λάβουμε μέτρα για αλλαγή προς θετική κατεύθυνση.

Διαψεύδει αυτό τον ισχυρισμό των εκπροσώπων του ΔΝΤ για τη Βουλγαρία, ότι φέτος η χώρα αρχίζει να ανακάμπτει από την κρίση;