Galery

1

δεν υπάρχει κανένας που να αναλάβει το ρόλο του ΔΝΤ

που είναι γνωστός από την κανονική χρεοκοπία της κομμουνιστικής Βουλγαρίας. Σε τέτοιες χρεοκοπίες οι δύο πλευρές συνεννοούνται για τους όρους μείωσης (ζημιών), αναδιάρθρωσης και πληρωμών, ενώ η τρίτη πλευρά εγγυάται ότι το συμφωνηθέν θα πραγματοποιηθεί. Και όταν χρειάζεται, όπως συνέβη με το ΔΝΤ στην περίπτωση της Βουλγαρίας, αναλαμβάνει τον οφειλέτη σε χειροκίνητο έλεγχο.

Δεύτερον, όταν αυτό συνέβη ο ρόλος ευρωπαϊκού ΔΝΤ έπρεπε να δοθεί σε κάποιον, και για το λόγο αυτό συγκροτήθηκε στα γρήγορα το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Το κεφάλαιό του (440 δισ. ευρώ) ήταν αρκετό για την Ελλάδα, όχι όμως και για τους άλλους οφειλέτες που είχαν σταθεί στην ουρά. Την περασμένη εβδομάδα αυτό έγινε σαφές και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναγκάστηκε να μπει και πάλι στο παιχνίδι.

Τώρα όμως και σε άλλο επίπεδο: στην αρχή της εβδομάδας από τον ιταλικό Τύπο έγινε σαφές ότι η Τράπεζα του ευρώ έχει αρχίσει να δίνει οδηγίες στο Υπουργείο Οικονομικών της Ιταλίας τι να κάνει προκειμένου να αντιμετωπίσει το χρέος της. Με άλλα λόγια ο διευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μπαίνει, αν και σποραδικά προς το παρόν, στο ρόλο Υπουργού Οικονομικών της ευρωζώνης, ενός θεσμού που ο ίδιος πρότεινε πριν από έναν μήνα να συγκροτηθεί στο απώτερο μέλλον.

Έτσι η σύγχυση και η σύγκρουση συμφερόντων στη ζώνη του ευρώ

έγιναν εντελώς προφανείς. Η πολιτική πίεση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα την ώθησε προς τον ρόλο πιστωτή της «έσχατης λύσης». Οι αρχηγοί κρατών και οι Υπουργοί Οικνομικών που δημιούργησαν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, εμφανίστηκαν ανίκανοι ούτε να το κεφαλοποιήσουν, ούτε να το θέσουν σε λειτουργία.

Τώρα, καθώς και στην απόφαση διάσωσης των ιδιωτικών πιστωτών της Ελλάδας κτλ., αποφεύγουν την ευθύνη. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προσπαθεί να παίζει το ρόλο Υπουργείου Οικονομικών. Πράγμα που είναι αντίθετο όμως με όλους τους κανόνες της Ένωσης και της ευρωζώνης.

Πιθανότατα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα βγει από την σύγκρουση συμφερόντων συνεχίζοντας μονάχα να αυξάνει τα κυκλοφορούντα χρήματα. Είναι δυνατό όμως ως αποτέλεσμα του πληθωρισμού και της πολιτικής σύγχυσης να χαθεί η εμπιστοσύνη και σε εκείνους τους Ευρωπαίους πιστωτές οι οποίοι προς το παρόν διατηρούν την πιστοληπτική τους ικανότητα στο "ААА". Είναι η Αυστρία, η Γερμανία, το Λουξεμβούργο, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Ολλανδία και το ίδιο το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.