Galery

1

Από 5 έως 15 χιλ. άτομα ετησίως ζητούν τα δικαιώματά τους στο δικαστήριο κατόπιν ιατρικού λάθους, εκ των οποίων 60% ισχυρίζονται ότι η υπόθεσή τους σχετίζεται με τον θάνατο. Έχουν ασκηθεί 200 ποινικές διώξεις, από τις οποίες μόλις 10 έχουν καταλήξει σε καταδίκη – από αυτές σε 6-7 από τις περιπτώσεις η ποινή είναι διοικητική.

Αυτές ήταν οι δηλώσεις του κ. Τιχομίρ Μπεζλόφ, εμπειρογνώμονα του Κέντρου Έρευνας της Δημοκρατίας, σε στρογγυλό τραπέζι αφιερωμένο στο θέμα της συνεργασίας μεταξύ του υγειονομικού και του δικαστικού συστήματος κατά την προστασία των δικαιωμάτων των ασθενών στις περιπτώσεις ιατρικών σφαλμάτων.Θύμα ιατρικού λάθους χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους το 8.3% των Βουλγάρων, μόλις το 0.3% από αυτούς όμως έχουν ζητήσει ευθύνες. Σε ετήσια βάση αυτό σημαίνει περίπου 40-44 χιλ. θύματα του συστήματος υγείας, εκ των οποίων το 1/3 ισχυρίζονται ότι τα λάθη αυτά είχαν επιπτώσεις στην υγεία τους, τόνισε ο κ. Μπεζλόφ.

Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι για περίπου 1000 - 3000 άτομα το σφάλμα αποδείχτηκε μοιραίο, οδήγησε δηλαδή στον θάνατο του ασθενούς.

Σύμφωνα με τον κ. Μπεζλόφ, ένα μέρος του προβλήματος με την απόδοση δικαιοσύνης για τους ιατρούς που έσφαλαν, σχετίζεται με την ιατρική γνωμάτευση ή τους λεγόμενους εμπειρογνώμονες που προκαθορίζουν την έκβαση της δίκης, επειδή οι νομικοί δεν είναι εμπειρογνώμονες.«Η συναδελφική αλληλεγγύη» μεταξύ των ιατρών επίσης αποτελεί μία από τις αιτίες της αδικίας αυτής – δύσκολα μπορεί να λάβει κανείς μη ευνοϊκή για τους ιατρούς εκτίμηση.

Το δικαστικό σύστημα είναι εχθρικό προς τους ασθενείς που ζητούν τα δικαιώματά τους – δεν υπάρχει αρκετή πείρα, ενώ τα δικαστικά έξοδα είναι πολύ υψηλά, 4% του ποσού αγωγής, ανυπόφορα για τους ασθενείς, δήλωσε ο Δρ. Στόιτσο Κατσάροφ από το Σύλλογο Ανάπτηξης του Βουλγαρικού Συστήματος Υγείας. 

Για πολλοστή φορά τέθηκε το θέμα παραγωγής ασφαλίστρων ενάντια στα ιατρικά λάθη με τα οποία να καταβάλλονται πραγματικές αποζημιώσεις στα θύματα της αμέλειας του ιατρικού προσωπικού.

Είναι απαραίτητο να ιδρυθεί Εθνικό σύστημα στατιστικής καταγραφής των αποκλίσεων και των ατυχημάτων στη διάρκεια θεραπειών, καθώς και να δημιουργηθεί διαδικασία εξωτερικού ελέγχου των συνθηκών υπό τις  οποίες επήλθε ο θάνατος ασθενούς σε υγειονομικό κέντρο κτλ.

Πηγή: mediapool.bg