Galery

1

Μαρία Σ. Τοπάλοβα

Τι γίνεται όταν το νησί των πειρατών συναντιέται με την μετακομμουνιστική Ανατολή; Οίκοι αντοχής, απωθητικοί νταβατζήδες, όμορφες και όχι τόσο όμορφες πόρνες, σκληροί αστυνομικοί, άνθρωποι του υπόκοσμου, παρελθόν σε φυλακές, πλαστά χαρτονομίσματα, και όλα αυτά μόνο ανάμεσα στη Λευκωσία και τη Βάρνα. Τόσο μικρός γεωγραφικός χώρος, γεμάτος τόσα πολλά κλισέ.

Η ταινία «Η χαρά και η θλίψη του σώματος» του Κύπριου σκηνοθέτη Ανδρέα Πάντζη που ορίζεται ως σύγχρονο κοινωνικό δράμα, διηγείται την ιστορία του νεαρού Ευαγόρα, ο οποίος βρέθηκε στη φυλακή με την κατηγορία της παραχάραξης δολαρίων, αλλά δεν πρόδωσε τον φίλο και συνέταιρό του Μιλέν. Μετά από 5 χρόνια, ο Ευαγόρας βγαίνει από τη φυλακή και φεύγει για τη Βάρνα, ώστε να λάβει το μερίδιό του από την ανθούσα επιχειρηματική δραστηριότητα του Μιλέν. Στη Βάρνα συναντάει τραμπούκους με ξυρισμένα κεφάλια, εμπόρους λευκής σάρκας, μαφιόζους και την όμορφη Βουλγάρα Ντίτα, η οποία έχει σπουδάσει νοσοκόμα, αλλά εργάζεται ως κομμώτρια, ενώ συντηρείται και ως συνοδός επί πληρωμή.

Ξυλοδαρμοί, απειλές, βάναυσο σεξ, μιζέρια, άγουστη πολυτέλεια, αδύναμο σενάριο και στο τέλος ο θεατής έχει την αίσθηση, κυριολεκτικά, ότι “την ταινία αυτή την έχουμε ήδη δει”. Ένας βιολονίστας στο μπαλκόνι, μια τρελή πιανίστρια, ιταλικός νεορεαλισμός – ένα μεγάλο συνονθύλευμα, στο οποίο δεν λείπει ακόμη και η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Θα ρωτήσετε και με το δίκιο σας, τι σχέση έχει η εισβολή με την ιστορία, όπου στέκεται σαν μπάλωμα. Μπορεί όμως μια κυπριακή ταινία να μην πει ούτε μια λέξη για την τουρκική εισβολή; Στους σεναριογράφους προφανώς λείπει η πνευματική εκλέπτυνση ενός Budapest Noir για παράδειγμα, ενώ στον σκηνοθέτη – η επιδέξια κινηματογραφικότητα και το λεπτό χιούμορ μιας ArTherapy.

Δε θα είμαι δίκαιη προς την ταινία, αν δεν ξεχωρίσω την σύντομη αλλά εξαιρετικά εντυπωσιακή συνάντηση με την Μεγκλένα Καραλάμποβα, στο ρόλο της εγκαταλελειμμένης και τρελής στη μοναξιά της μητέρα του Μιλέν. Πολύ χαριτωμένη είναι και η Σίλβια Πετκόβα στο ρόλο της Ντίτας και η διπλή ζωή της, η οποία όμως προς το τέλος της βαρετούτσικης ταινίας χάνει κάπως την πειστικότητά της. Ορισμένη συμπάθεια προκαλεί και το ντεμπούτο του Χάρη Αμπράζη στο ρόλο του ρομαντικού Ευαγόρα ο οποίος θυμάται και τηρεί τη συμβουλή του παππού του και ποτέ δεν προδίδει τους φίλους του. Για μένα είναι αρκετά απογοητευτική η παρουσία του αστέρα του ελληνικού κινηματογράφου Γιώργου Χωραφά στο ρόλο του προδότη Μιλέν, ίσως επειδή έχω πολύ γλυκιά ανάμηση από την ερμηνεία του ηθοποιού στην «Πολίτικη Κουζίνα».

Η ταινία αποτελεί συμπαραγωγή της κυπριακής Famagusta Film Factory και της ελληνικής Curium Films, με τη συμμετοχή της βουλγαρικής Premiere Studio Plus και την χρηματική υποστήριξη της Eurimages. Η πρεμιέρα στην Κύπρο πραγματοποιήθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 2013, ενώ στην Ελλάδα θα κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 6 Φεβρουαρίου του 2014.