Galery

1

Ένας τυπικός Βούλγαρος άντρας πολύ δύσκολα αποφασίζει να πάει στον γιατρό. Ίσως γι’ αυτό ο μέσος εκπρόσωπος του «ισχυρού» φύλου ζει λιγότερο. Προτιμάει να περιμένει, ώσπου να εμφανισθούν ανυπόφοροι πόνοι ή φανερά συμπτώματα. Η Lekar.bg αναζητεί απάντηση γιατί συμβαίνει αυτό.

Σύμφωνα με τα πολιτιστικά στερεότυπα της αντρικής συμπεριφοράς είναι ντροπή να αρρωσταίνει κανείς, επειδή η αρρώστια αποτελεί ένδειξη αδυναμίας. Κι αν είναι ντροπή να αρρωσταίνει κανείς, ακόμη πιο μεγάλη ντροπή είναι να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον άλλον αναγνωρίζοντας την αδυναμία σου. Επομένως για τον άντρα η επίσκεψη στον γιατρό ισοδυναμεί με ταπείνωση. 

Ο άντρας από τη φύση του είναι καχύποπτος: ο πολύ αφελής άντρας φαίνεται βλάκας, ενώ η αφέλεια στολίζει τη γυναίκα. Ο νους του άντρα είναι λογικός, είναι έτοιμος να αναλύσει τον εαυτό του και να έχει πάντα σκεπτική διάθεση. Πώς θα μπορούσε να εμπιστευτεί την πολύτιμη υγεία του;

Τον ενοχλεί και ο φόβος του άγνωστου. Η πείρα από την συναναστροφή με την ιατρική της γυναίκας, ιδιαίτερα αν έχει κυοφορήσει και γεννήσει παιδί, είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη του άντρα.

Οι άντρες συνήθως είναι πιο πρόθυμοι να αναλαμβάνουν ρίσκα – ειδικά να ρισκάρουν την υγεία τους: «Μπορεί και από μόνο του να περάσει».

Και τέλος, ο παθητικός ρόλος του ασθενούς δεν ταιριάζει σε έναν άντρα: να περιμένει στην ουρά για την εξέταση, για την συνταγή, να υποτάσσεται σε ασαφείς διαδικασίες. Όλα αυτά στερούν από τον άντρα την αίσθηση ότι ο ίδιος ευθύνεται για τη ζωή του, και προκαλούν φόβο όπως κάθε κατάσταση η οποία βγαίνει εκτός ελέγχου.

Πηγή: dariknews.bg