Ο Μπόικο Μπορίσοφ (δεξιά) και ο Βλαντίμιρ Πούτιν (αριστερά)
Σήμερα παρόμοιοι ισχυρισμοί μπορεί να φαίνονται και όχι τόσο τεκμηριωμένοι, πολύ σύντομα όμως θα δούμε αν πράγματι στο «Μπέλενε» βρίσκεται το κλειδί για την τύχη όχι μόνο της τελευταίας, αλλά και της κάθε επόμενης κυβέρνησης. Μας χωρίζουν μόλις 3-4 μήνες από την σύγκληση του καινούργιου Κοινοβουλίου, και σίγουρα μια από τις πρώτες αποφάσεις του θα αφορούν τον πυρηνικό σταθμό «Μπέλενε».
"Έχω λάβει πρόσκληση και από τον Πούτιν, και από τον πρωθυπουργό Μεντβέντεφ να πάω στη Μόσχα, να συζητήσουμε πώς μπορούμε να αποφύγουμε τα δικαστήρια και να βρούμε μια λύση... να μην φτάσουμε στα δικαστήρια για δισεκατομμύρια ευρώ...". Αυτές ήταν οι δηλώσεις του Μπορίσοφ για την τελευταία του τηλεφωνική συνομιλία με τον Πούτιν. 24 ώρες αργότερα υπέβαλε την παραίτησή του. Σε τελευταία ανάλυση μπορούμε να πούμε ότι ο Μπορίσοφ έφυγε λόγω της αποτυχίας του σχεδίου «Μπέλενε».
Πράγμα που δεν αλλάζει το γεγονός ότι η Βουλγαρία παραμένει σφιγμένη γερά στην ρωσική ενεργειακή αγκαλιά. Βέβαια, αυτό δεν μπορεί να το εξηγήσει κανείς στον κόσμο που έχει βγει στους δρόμους και τις πλατείες γιατί θέλει να πληρώνει λιγότερο για το ηλεκτρικό ρεύμα. Τώρα οι άνθρωποι αυτοί δεν θέλουν καν να ακούσουν πως όταν το Κρεμλίνο έχει σφίξει το λαιμό της Βουλγαρίας (με τη βοήθεια μάλιστα περίπου είκοσι ισχυρών προσώπων στη χώρα) αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Ούτε τώρα, ούτε επί της επόμενης κυβέρνησης. Διότι η τύχη της θα εξαρτάται πάλι από το ίδιο πράγμα – τι θα κάνουμε με το «Μπέλενε».