Galery

1

Η εξάσκηση στο εξωτερικό είναι ένας από τους τρόπους απόκτησης πείρας και γνώσεων. Δεν είναι όμως πολλοί οι Βούλγαροι προπονητές οι οποίοι πάνε να μάθουν κάτι από τους μεγάλους ειδικούς. Ο προπονητής της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου Στανιμίρ Στοΐλοφ πήγε για λίγο στη Βαρκελόνη στα τέλη του προηγούμενου έτους, ύστερα ο βοηθός του προπονητή της Slavia Ασέν Μπουκάρεφ πήγε στην Manchester όπου παρακολούθησε προπονήσεις της πρωταθλήτριας Manchester United.

"Οι προπονητές πάνε για μια εβδομάδα και παρακολουθούν ελαφριές προπονήσεις από τις οποίες δεν έχουν τι να πάρουν. Οι ιδιοκτήτες των ομάδων πρέπει να δίνουν από 20-30 χιλιάδες ευρώ και να τους στέλνουν για εξάσκηση για 3 έως 6 μήνες", σχολίασε ο Νικοντίμοφ.

Ο αθλητικός διευθυντής του ομίλου Lukoil Σάσο Βεζένκοφ θεωρεί ότι το πρόβλημα με τους προπονητές είναι πολύπλευρο. "Για τους προπονητές κρίνουν από τις επιτυχίες. Τώρα δεν διαθέτουμε καλούς ειδικούς. Οι σποραδικές νίκες δεν σημαίνουν ότι είσαι προπονητής.

Οι Ομοσπονδίες βόλεϊ και μπάσκετ δουλεύουν στην σωστή κατεύθυνση. Διοργανώνονται διάφορα σεμινάρια, αλλά οι Βούλγαροι προπονητές νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα", δήλωσε ο Βεζένκοφ. Απαντώντας στην ερώτηση γιατί ο προπονητής της Lukoil Neftohimik Σεβερίν Ντιμιτρόφ δεν έχει πάει για εξάσκηση στο Trento, ο Βεζένκοφ εξήγησε ότι "ο Σεβερίν δεν το ζήτησε. Αν το κάνει, θα τον στείλουμε".

Έτσι ο κύκλος κλείνει. Φαίνεται πως ένα μεγάλο μέρος των Βούλγαρων προπονητών απλώς δεν δείχνουν ενδιαφέρον για την προσωπική τους ανάπτυξη. Οι ιδιοκτήτες επίσης δεν ενδιαφέρονται να επενδύουν σε αυτή την κατεύθυνση στέλνοντας τους προπονητές τους σε σεμινάρια και εξάσκηση.

Αντ’ αυτού όμως παίρνουν υψηλόμισθους ξένους, οι οποίοι είτε δεν ξέρουν περισσότερα από τους Βούλγαρους, είτε έχουν προσόντα, ακριβώς γι’ αυτό όμως γρήγορα ανακαλύπτουν τα προβλήματα και φεύγουν.

Πηγή: dnevnik.bg