www.panoramio.com
Το βουλγαρικό Εθνικό Ιστορικό Μουσείο συμπλήρωσε 40 χρόνια. Στον κόσμο τα μουσεία τέτοιου είδους έχουν ιστορία τουλάχιστον 100 χρονών, αλλά στη Βουλγαρία ξεκίνησε μόλις το 1973. Μέχρι τότε τα μουσεία ήταν εξειδικευμένα, δεν υπήρχε εθνικό θησαυροφυλάκιο πολιτιστικών αντικειμένων όλων των εποχών από βουλγαρικά εδάφη. Η εφημερίδα «Trud» παρουσίασε μερικά ενδιαφέροντα στιγμιότυπα από την ιστορία του Μουσείου.
Το τελωνείο στο Σβίλενγκραντ υπήρξε μάρτυρας μερικών από των πιο εντυπωσιακών από αυτά. Έδωσε και το όνομά του σε ένα θησαυρό που «συνελήφθη» εκεί. Οι υπάλληλοι του τελωνείου σταμάτησαν για έλεγχο μια γυναίκα, η οποία προσπάθησε να μεταφέρει μερικά κιλά χρυσών κοσμημάτων και μικρών αγαλμάτων ρωμαϊκών αυτοκρατορισσών. Οι πληροφορίες έφτασαν στο διευθυντή του Εθνικού Μουσείου καθηγητή Μποζιντάρ Ντιμιτρόφ. Ακούγοντας πως οι τελωνειακοί υπάλληλοι δεν έχουν ακόμα καλέσει ανακριτή, ο Ντιμιτρόφ τους πρότεινε να καταγράψουν τα αντικείμενα ως «αδήλωτο χρυσάφι» και με αυτόν τον τρόπο απότρεψε τη μακριά δίκη. Ο σύζυγος της γυναίκας ήταν Τούρκος με επιχείρηση στη Γερμανία. Στο Εθνικό Μουσείο εμφανίστηκαν δύο δικηγόροι-Γερμανοί και έδειξαν έγγραφο πως τα συγκεκριμένα αντικείμενα δεν έχουν πολιτιστική αξία. Ο διευθυντής του Μουσείου όμως διευκρίνισε πως τα κοσμήματα δεν κατασχέθηκαν ως «αντικείμενα με πολιτιστική αξία» αλλά ως «αδήλωτο χρυσάφι». Τότε οι Γερμανοί ρώτησαν γιατί το Μουσείο χρειάζεται τέτοια πλαστά έργα τέχνης και ο Ντιμιτρόφ τους απάντησε πως τα μαζεύουν για να είναι ενημερωμένοι τι παράγεται στον τομέα αυτό. Δυστυχώς, δεν είναι γνωστό από πού προέρχονται τα αντικείμενα και πώς ανακαλύφθηκαν. Πιθανότατα τα φορούσε η σύζυγος κάποιου Ρωμαίου –περιφερειάρχη. Τώρα ο θησαυρός είναι μέρος της μόνιμης έκθεσης του Μουσείου.
Παράδοξη αλλά όχι και επιτυχής για το Μουσείο είναι μια ιστορία με έναν αρχαιοκάπηλο από την πόλη Τσερβέν Μπριάγκ. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σπάνιο ρωμαϊκό νόμισμα «Tranquilina» από τα οποία σε όλον τον κόσμο υπάρχουν μόνο 5-6. Ο συγκεκριμένος άντρας δημοσίευσε μικρή αγγελία στην εφημερίδα πως το πουλάει για 125 000 γερμανικές μάρκες. Οι αστυνομικοί τον βρήκαν ενώ προσπαθούσε να πουλήσει το νόμισμα σε ένα Γερμανό. Όταν του εξήγησαν πως μπορεί να καταδικαστεί και να πάει στη φυλακή αυτός το έφερε «με τη θέλησή του» στο Μουσείο. Αργότερα όμως οι δικηγόροι τον συμβούλεψαν να πάει στο δικαστήριο και ο ίδιος το έκανε, λέγοντας πως οι αστυνομικοί τον χτύπησαν και φοβήθηκε. Η δική ξεκίνησε, οι δικηγόροι ισχυρίστηκαν πως ο άντρας κληρονόμησε το νόμισμα από τη γιαγιά του. Σηκώθηκε ο πρώτος μάρτυρας και ο κόσμος άρχισε να γελάει. Ήταν ένας από αυτούς οι οποίοι πήγαιναν σε όλες τις δίκες και πάντα ήταν μάρτυρες όλων των γεγονότων. Όταν ερωτήθηκε πότε είδε το νόμισμα, η απάντησή του ήταν «Πριν από 48 χρόνια, 3 μήνες και 15 μέρες. Η γιαγιά μου είπε «Κοίτα, Γκεόργκι τι βρήκα στο σεντούκι». Ο εισαγγελέας εντυπωσιάστηκε: «Πώς μπορείς να θυμηθείς με τέτοια ακρίβεια;» Και ο μάρτυρας απάντησε «Πώς μπορώ να μην θυμηθώ τη σημαντική αυτή ημερομηνία – ήταν 9 Σεπτεμβρίου 1944 και εγώ πέρασα από το σπίτι της γιαγιάς ενώ πήγαινα να χαιρετίσω τους παρτιζάνους».
Στο τέλος όμως το Μουσείο αναγκάστηκε να επιστρέψει το νόμισμα στον αρχαιοκάπηλο. Αργότερα ο ίδιος ήταν υποψήφιος βουλευτής μικρού κόμματος και στις αφίσες του περιέγραψε τη συγκεκριμένη ιστορία.
Στις αίθουσες του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου βέβαια τα περισσότερα εκθέματα βρέθηκαν σε αρχαιολογικές ανασκαφές - από την παλαιολιθική εποχή μέχρι τον Μεσαίωνα. Πολλές είναι και οι δωρεές, όπως και τα αντικείμενα τα οποία ήρθαν στο Μουσείο ως αποτέλεσμα της συνεργασίας με την αστυνομία και την εισαγγελία.
Αν ακόμα δεν έχετε δει θρακικό χρυσάφι, ιερά σκεύη, αρχαία κεραμική, σπουδαία έγγραφα - το Μουσείο είναι ανοιχτό για το κοινό εφτά μέρες την εβδομάδα από τις 9:30 μέχρι τις 18:00.