Στη Βουλγαρία ένας στους δέκα κατοίκους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ή βρίσκεται στη λεγόμενη ακραία φτώχεια. Ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι ακόμη και με τον υψηλό βαθμό γήρανσης του πληθυσμού, η φτώχεια ανάμεσα στα παιδιά είναι υψηλότερη απ’ ό,τι στους μεγάλους. Είναι η «κληρονομική» φτώχεια – τα παιδιά που ζουν σε οικογένειες ανέργων ή απελπισμένων γονέων, δείχνουν τα συμπεράσματα στην τελευταία ανάλυση του Ινστιτούτου Οικονομίας της Αγοράς που παρουσιάστηκε σήμερα στη Σόφια.
„Λογικά, ο υψηλότερος κίνδυνος φτώχειας διαπιστώνεται στους ανέργους – το 30%, ενώ στους εργαζομένους είναι μόλις 2%. Στη Βουλγαρία πάνω από το 80% των ατόμων με ανώτερη ή ανώτατη εκπαίδευση έχουν δουλειά. Κανείς δε λέει ότι παίρνουν υψηλούς μισθούς, ενώ ένα μεγάλο μέρος δεν δουλεύουν καν αυτό που έχουν σπουδάσει, όμως τα καταφέρνουν στην αγορά εργασίας. Ενώ σε όσους έχουν βασική ή χαμηλότερη εκπαίδευση η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη – κάτω από 50% από αυτούς είναι οικονομικά ενεργοί“, δήλωσε ο οικονομολόγος Πέταρ Γκάνεφ.
Η κατανομή ανά περιφέρειες δείχνει πως ο μικρότερος κίνδυνος φτώχειας καταγράφεται στην πρωτεύουσα Σόφια (κάτω από το 10%), ενώ στις πόλεις Σλίβεν και Βίντιν είναι ο μεγαλύτερος (πάνω από το 40%).
„Πολλά αποτελεσματικά προγράμματα γίνονται θύματα άλλων που δεν φτάνουν στους φτωχούς. Τώρα για παράδειγμα γίνονται μεταρρυθμίσεις στο πρόγραμμα για τα επιδόματα τέκνων, που είναι ένα από τα πιο αναποτελεσματικά, με πολλές παραβάσεις και δημιουργεί λάθος μοντέλα συμπεριφοράς (εδώ ο ειδικός προφανώς εννοεί την απαράδεκτη πρακτική ορισμένων ομάδων του πληθυσμού, κυρίως Ρομά, οι οποίοι κάνουν παιδιά μόνο και μόνο για να παίρνουν επίδομα τέκνων χωρίς στη συνέχεια να φροντίζουν αυτά τα παιδιά, επειδή δεν είναι σε θέση). Αντί για αυτό θα ήταν καλύτερο να δουλεύαμε για την αύξηση του εγγυημένου ελάχιστου εισοδήματος“, πρόσθεσε ο οικονομολόγος Γιάβορ Αλέξιεφ.