Galery

1

Πολίνα Σπαρτιάνοβα

Στη διάρκεια του απολυταρχικού καθεστώτος στη Βουλγαρία σε διάφορα σημεία της χώρας στήνονταν μνημεία του κινήματος των ανταρτών προς τιμήν προσωπικοτήτων και γεγονότων της αντίστασης του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος και του Εθνικού Μετώπου εναντίον του φασισμού. Τα μνημειακά συμπλέγματα που υμνούν τον αγώνα των Βουλγάρων ανταρτών κατά του φασισμού λέγονται και «αδελφικοί τάφοι».

Στο νοτιοανατολικό τμήμα του πάρκου Borisovata gradina στη Σόφια βρίσκεται το μνημείο «Ο αδελφικός τάφος» όπου έχουν ταφεί 17 υψηλόβαθμα στελέχη του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος και της Εργατικής Ένωσης Νεολαίας. Το σύμπλεγμα αποτελεί έργο μιας μεγάλης ομάδας καλλιτεχνών με επικεφαλής τον γλύπτη Γιορντάν Κρατσμάροφ. Τα εγκαίνια του μνημείου έγιναν στις 2 Ιουνίου του 1956, όταν στη Βουλγαρία τιμάται η Ημέρα του εθνικού ποιητή και επαναστάτη Χρίστο Μπότεφ και των πεσόντων για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της χώρας.

Στο κεντρικό τμήμα του μνημειακού συμπλέγματος υπάρχει ένας οβελίσκος ύψους 41 μέτρων που συμβολίζει την άνοδο του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μπροστά από τον οβελίσκο έχουν τοποθετηθεί τα χάλκινα αγάλματα ενός αντάρτη και μιας αντάρτισσας που περπατούν με υπερηφάνεια και αναγγέλλουν την εθνική ελευθερία που έχει ήδη έρθει. Κάτω από τις δύο φιγούρες υπάρχει μια πλάκα με τη γνωστή φράση του Χρίστο Μπότεφ „Όποιος πέσει στον αγώνα για την ελευθερία, δεν πεθαίνει ποτέ...”.

Από τις δύο πλευρές των ανταρτών έχουν τοποθετηθεί δύο γλυπτικές συνθέσεις που συμβολίζουν τον αγώνα του βουλγαρικού λαού κατά του φασισμού και την χαρά την Ημέρα της Νίκης - 9 Σεπτεμβρίου 1944.

Και εδώ, όπως και στο Μνημείο του Απελευθερωτικού Σοβιετικού Στρατού, η μία σύνθεση είναι αφιερωμένη στην πανηγυρική υποδοχή του Σοβιετικού Στρατού και τον θρίαμβο του επαναστατημένου ελεύθερου λαού. Μπροστά από τον οβελίσκο έχουν τοποθετηθεί και άλλες δύο γλυπτικές συνθέσεις οι οποίες «υποδέχονται» τους επισκέπτες του μνημείου. Η δεξιά σύνθεση απεικονίζει μια μητέρα η οποία ξεπροβοδίζει τον γιο της στο μέτωπο μαζί με τον σοβιετικό στρατιώτη, για να συνεχίσουν τον αγώνα κατά του φασισμού. Στην αριστερή σύνθεση παριστάνονται εκπρόσωποι της εργατικής τάξης, του αγροτικού πληθυσμού και των διανοουμένων που αγωνίζονται από κοινού για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας.

Σήμερα το μνημείο δεν συντηρείται με κανέναν τρόπο και συχνά γίνεται αντικείμενο βανδαλισμού. Σε πολλά σημεία του μνημείου υπάρχουν γρατσουνιές, τμήματα των αγαλμάτων έχουν κοπεί και το μέρος πίσω από ένα από τα χάλκινα αγάλματα έχει κλαπεί.

Παρ’ όλο που στην αρχή της μεταβατικής περιόδου στη Βουλγαρία ελήφθη η απόφαση το μνημείο να απομακρυνθεί από το πάρκο Borisovata gradina, τότε καταστράφηκε μόνο η αλέα που οδηγούσε στο μνημείο και σήμερα μπορεί να φτάσει κανείς εκεί από ένα μονοπάτι.

Την 1^η Μαρτίου φέτος, με αφορμή της γιορτής και του εθίμου του «μάρτη» στη Βουλγαρία από την Destructive creation κάλυψαν τις φιγούρες του αντάρτη και της αντάρτισσας μπροστά από τον οβελίσκο με άσπρο και κόκκινο ύφασμα, με στόχο να τους δείξουν ως τις παραδοσιακές μορφές του Πίζο και της Πέντα.