Galery

1

Αλλαγή του πολιτικού συστήματος και έλεγχος των πολιτών στους κρατικούς θεσμούς. Σε αυτό μετατράπηκαν τα αιτήματα των διαδηλωτών που αρχικά διαμαρτύρονταν εναντίον του μονοπωλίου των εταιρειών διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.

Ποιοι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι από το κάψιμο λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος έφτασαν στο τελεσίγραφο για μια καινούργια διακυβέρνηση της χώρας;

Θα μπορούσαμε να τους χωρίσουμε σε πέντε ομάδες.

Η μεγαλύτερη ομάδα είναι εκείνη της δραστήριας νεολαίας. Είναι άντρες και γυναίκες μέχρι 35 ετών. Ασκούν επαγγέλματα κύρους: μάνατζερ σε διάφορες εταιρείες – παραγωγικές, εμπορικές και συμβουλευτικές, ειδικοί υπολογιστών, επιστήμονες.

Η βασική πηγή πληροφόρησής τους είναι το Διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πολλοί απ’ αυτούς ασχολούνται και με άλλες κοινωνικές πρωτοβουλίες, κυρίως σχετικές με την προστασία του περιβάλλοντος.

Τους θεωρούν ιδεαλιστές, που πιστεύουν ότι θα αλλάξουν το σύστημα για το καλό των πολιτών. Είναι δραστήριοι και δεν βασίζονται στους πολιτικούς για την ευημερία τους.

Ακολουθούν οι άνθρωποι που είναι γύρω και πάνω από τη μέση ηλικία – η γενιά των απραγματοποίητων ονείρων. Αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα στην καθημερινότητά τους και είναι από τους πιο σοβαρά πληγέντες από την κρίση.

Παντρεμένοι, μερικοί από αυτούς πηγαίνουν στις διαδηλώσεις με τα παιδιά τους, μισθωτοί, ζουν σε διάφορες συνοικίες της Σόφιας. Οι περισσότεροι ψήφισαν το κόμμα GERB στις κοινοβουλευτικές εκλογές το 2009, επειδή το θεωρούσαν άλλη μια/ τελευταία ελπίδα. Απογοητευμένοι από το κόμμα του Μπόικο Μπορίσοφ, και πριν από αυτόν από όλους τους υπόλοιπους πολιτικούς, ζητούν διέξοδο στην αλλαγή του κομματικού μοντέλου του κράτους.

Η τρίτη ομάδα είναι των βαριεστημένων, των ανθρώπων που ζητούν προκλήσεις.

Πηγαίνουν στις διαδηλώσεις, επειδή υπάρχει πλήθος. Συμμετέχουν με μεγάλο ενθουσιασμό, χωρίς όμως να γνωρίζουν τα αιτήματα των ανεπίσημων ηγετών. Απολίτικοι και συχνά εκκεντρικοί. Εδώ μπαίνουν όσο οι χίπις και οι αναρχικοί, τόσο και οι άνθρωποι με τα μοντέρνα ρούχα και μαλλιά, που ήρθαν για να δείξουν τον εαυτό τους και να δουν «περί τίνος πρόκειται». Ανάμεσα σε αυτή την ομάδα διαδηλωτών υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι με μοντέρνα iPhone και τάμπλετ. Οι χίπις πάλι δημιουργούν κλειστές ομάδες, συχνά καθισμένοι σε έναν κύκλο σε κεντρικούς δρόμους ή πλατείες της πρωτεύουσας.

Μικρή αλλά πολύ δραστήρια ομάδα διαδηλωτών εναντίον των μονοπωλίων είναι οι λεγόμενοι προβοκάτορες.

Είναι από τους κύκλους των οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων, των ακροδεξιών εθνικιστών και των ενδεχόμενων εγκληματιών από τα πιο χαμηλά επίπεδα της εγκληματικής ιεραρχίας. Νέοι, συχνά κάτω των 18 ετών.

Ζουν στα προάστια. Φορούν κουκούλες και μάσκες. Ψάχνουν για δράση όπως σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Προσβάλλουν τους αστυνομικούς, ενώ τα συνθήματά τους περιλαμβάνουν βρισιές και προσβολές. Μερικά άτομα ακριβώς αυτής της ομάδας προκάλεσαν τα βίαια επεισόδια της προηγούμενης εβδομάδας που ανάγκασαν τον πρωθυπουργό Μπόικο Μπορίσοφ να παραιτηθεί.

Οι συνταξιούχοι συμπληρώνουν την έγχρωμη εικόνα των διαδηλώσεων. Οι περισσότεροι είναι φτωχοί, αριστερών πολιτικών πεποιθήσεων και νιώθουν νοσταλγία για τον κομμουνισμό. Ήταν από τους πιο φρόνιμους στις διαδηλώσεις της Κυριακής.

Υπάρχουν όμως και συνομήλικοί τους, για τους οποίους η διαμαρτυρία εναντίον των μονοπωλίων αποτελεί το σημείο όπου μπορούν να εκφράσουν τις δικές τους απόψεις γι’ αυτό που τους ενδιαφέρει. Διακρίνονται εύκολα από τις δυνατές φωνές και τα πρόχειρα πανό που έχουν φτιάξει μόνοι τους στο σπίτι.

Ανάμεσα στο πλήθος υπάρχουν και αρκετοί μαθητές από 12 έως 16 ετών, οι οποίοι χαίρονται ειλικρινά ότι συμμετέχουν σε κάτι μεγάλο, χωρίς όμως ακόμη να έχουν καταλάβει τι είναι αυτό.