Galery

1

Το 2010 περίπου 3.5 εκατομμύρια Βούλγαροι ζούσαν σε νοικοκυριά με μεσαία εισοδήματα. Αυτοί αποτελούν το 46.9% του πληθυσμού, οι πολίτες με χαμηλά εισοδήματα αποτελούν το 43.4%, ενώ εκείνοι με υψηλά εισοδήματα – το 9.7%. Αυτό δείχνουν τα στοιχεία του Ινστιτούτου Έρευνας Οικονομίας της Αγοράς.

Ο στόχος της έρευνας ήταν να προσδιορίσει και να μετρήσει την μεσαία τάξη στη Βουλγαρία τα τελευταία χρόνια, καθώς και να συζητήσει τον πολιτικό της ρόλο.

Αφού εξετάστηκαν αρκετές μεθοδολογικές προσεγγίσεις για τον υπολογισμό των "ανθρώπων στη μέση", ως βασικός δείκτης επιλέχτηκε εκείνος που χρησιμοποιεί το διάμεσο διαθέσιμο ισοδύναμο εισόδημα ενός νοικοκυριού. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρακολουθούν την ανάπτυξη της μεσαίας ως προς τα εισοδήματα τάξης από το 2005 έως το 2010.

Για να θεωρείται μια τετραμελής οικογένεια, αποτελούμενη από δύο ενήλικες και δύο παιδιά, μέλος της μεσαίας τάξης, το συνολικό μηνιαίο εισόδημά της πρέπει να ανέρχεται σε περίπου 2.400 λέβα (περίπου 1.200 ευρώ) (το 2010), δείχνουν τα συμπεράσματα της έρευνας.

Ο αριθμός των Βουλγάρων που μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκουν στη μεσαία τάξη έχει μειωθεί κατά 200.000 άτομα την περίοδο 2005-2010, δείχνουν μεταξύ άλλων τα στοιχεία του Ινστιτούτου.

Η μεσαία τάξη στη Βουλγαρία πλούτισε κατά την διάρκεια του οικονομικού «μπουμ», και δεν έχασε ένα μεγάλο μέρος των εισοδημάτων της τα πρώτα δύο χρόνια της κρίσης (το 2009-2010), δείχνουν άλλα στοιχεία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναλύθηκαν από το Ινστιτούτο, ο αριθμός των Βουλγάρων πολιτών που ζουν σε νοικοκυριά με υψηλά εισοδήματα έχει αυξηθεί την περίοδο 2005 – 2010 κατά περίπου 2% για λογαριασμό της μεσαίας τάξης.

Εκτός από τα παραπάνω αποτελέσματα η έρευνα εξέτασε και τον πολιτικό ρόλο της μεσαίας τάξης. Υποστηρίζεται η ανάγκη ύπαρξης μιας ανεξάρτητης ομάδας ανθρώπων οι οποίοι να υπερασπίζουν την φιλελεύθερη δημοκρατία, χωρίς να προσπαθούν να επωφεληθούν από τις πολιτικές εξελίξεις. Εξετάστηκαν και οι περιπτώσεις στις οποίες η μεσαία τάξη μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την δημοκρατική διαδικασία, και συγκεκριμένα όταν η ευημερία των μελών της εξαρτάται από την ανακατανομή των δημόσιων πόρων.