Η Βουλγαρία παραμένει στην τελευταία θέση στην ΕΕ όσον αφορά την ποιότητα του συστήματος υγείας στην ετήσια κατάταξη Health Consumer Index (Δείκτης καταναλωτή υγείας) της οργάνωσης Health Consumer Powerhouse. Τα αποτελέσματα της τελευταίας κατάταξης που δόθηκαν στη δημοσιότητα την Τρίτη, κατατάσσουν τη χώρα στην προτελευταία θέση της κατάταξης.
Ο εν λόγω δείκτης αποτελεί μια ετήσια κατάταξη η οποία αναλύει τα συστήματα υγείας στις επιμέρους χώρες, λαμβάνοντας υπόψη διάφορους παράγοντες όπως τα δικαιώματα και την πληροφόρηση των ασθενών, το ηλεκτρονικό σύστημα υγείας, το χρόνο και την αναμονή θεραπείας και αποτελεσμάτων, την πρόσβαση των ασφαλισμένων σε υπηρεσίες και φάρμακα κτλ.
Η Βουλγαρία φέτος συγκεντρώνει 461 βαθμούς από 1000 και κατέχει την προτελευταία θέση, πίσω της βρίσκεται μόνο η Σερβία, η οποία όμως δεν είναι μέλος της ΕΕ. Ωστόσο παλιότερα η Βουλγαρία κατείχε την τελευταία θέση της κατάταξης, μπροστά της ήταν ακόμη και η Αλβανία.
Ο γενικός διευθυντής της έρευνας Άρνε Μπιορνμπέργκ σχολίασε ως ανησυχητικό το γεγονός ότι 5 χρόνια μετά την ένταξη της Βουλγαρίας στην ΕΕ, τα αποτελέσματα της χώρας δεν παρουσιάζουν βελτίωση.
“Αν πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι σωστό να συγκρίνουμε τη Βουλγαρία με τις πλούσιες χώρες-μέλη της ΕΕ. Καλύτερη θα ήταν η σύγκριση με γειτονικές χώρες όπως τη Ρουμανία (με 497 βαθμούς) ή τη Σερβία (457). Αυτό που με προβληματίζει όμως είναι το γεγονός ότι 5 χρόνια μετά την ένταξη της Βουλγαρίας στην ΕΕ, η χώρα ακόμη έχει τόσο άσχημα αποτελέσματα“, τόνισε ο Μπιορνμπέργκ.
“Φαίνεται ότι δεν πάνε καλά ακόμη και τόσο απλές υπηρεσίες όπως για παράδειγμα ο εμβολιασμός των βρεφών. Οι Βούλγαροι στερούνται πολλά από τα σύγχρονα φάρμακα. Η διαφθορά και η ανισότητα είναι ξεκάθαρα προβλήματα του συστήματος υγείας της χώρας“, συμπληρώνει ο ειδικός.
Την πρώτη θέση της κατάταξης για άλλη μια χρονιά κατέχει η Ολλανδία με 885 βαθμούς από 1000, ακολουθούν η Δανία (με 837 βαθμούς), η Ισλανδία (με 810 βαθμούς), το Λουξεμβούργο (με 802 βαθμούς) και το Βέλγιο (με 797 βαθμούς).
Γενικά η έρευνα δείχνει ότι υπάρχει μια τάση αύξησης του χρόνου αναμονής για τις ακριβές εγχειρίσεις στις χώρες που επλήγησαν περισσότερο από την οικονομική κρίση. Επιπλέον, παρατηρείται αύξηση των άτυπων πληρωμών για έναν σημαντικό αριθμό θεραπειών, έλλειψη βελτίωσης ακόμη και επιδείνωση της πρόσβασης σε καινούργια είδη φαρμάκων.