Galery

1

Πολίνα Σπαρτιάνοβα

Η Σόφια είναι μια από τις λίγες πρωτεύουσες στην Ευρώπη που προσφέρουν από κάτι σε κάθε επισκέπτη τους και μπορούν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες και του πιο απαιτητικού τουρίστα.

Η πόλη έχει πλούσια ιστορική και αρχαιολογική κληρονομιά, ταυτόχρονα όμως η κληρονομιά αυτή συνυπάρχει με την μοντέρνα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική από τις αρχές του περασμένου αιώνα και με επιβλητικά σοσιαλιστικά κτήρια από την εποχή του απολυταρχικού καθεστώτος στην χώρα.

Η πρωτεύουσα της Βουλγαρίας βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Βίτοσα που είναι το τέταρτο σε ύψος στη χώρα και διαθέτει κατάλληλες συνθήκες για σκι και ορειβασία σε προσιτές τιμές. Και στο τέλος της ημέρας θα μπορούσε να πάει κανείς σε κάποια από τα καλύτερα βουλγαρικά νυχτερινά κέντρα και κλαμπ που προσφέρουν στους επισκέπτες τους ένα ποικίλο πρόγραμμα και διασκέδαση κάθε βράδυ.

Η σημερινή πόλη Σόφια είναι η δεύτερη αρχαιότερη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα μετά από την Αθήνα.

Η ιστορία της βουλγαρικής πρωτεύουσας αρχίζει ακόμη την νέα λίθινη εποχή και τα σύγχρονα αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν ότι στα μέρη αυτά υπήρχαν μερικοί λιθικοί οικισμοί από το 5.000 π.Χ. Τον 7^ο αιώνα π.Χ. εδώ ιδρύθηκε μια αρχαία θρακική πόλη την οποία αργότερα οι Ρωμαίοι ονόμασαν Σέρδικα, επειδή κατοικούνταν από την αρχαία φυλή των Σέρδων. Όταν η Σέρδικα πέρασε υπό την επίδραση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας τον 1^ο αιώνα, η πόλη μετονομάστηκε Σέρδικα Ούλπια προς τιμήν του αυτοκράτορα Μάρκου Ούλπιου Τραϊανού που της έδωσε το δικαίωμα αυτόνομης διοίκησης. Κατά την ρωμαϊκή εποχή μέχρι τον 5^ο αιώνα η πόλη άκμαζε, στη διάρκεια της «μεγαλύτερης μετακίνησης των πληθυσμών» όμως επλήγη από τις επιθέσεις Ούννων, Γότθων και άλλων βάρβαρων φυλών.  Μόλις τον 6^ο αιώνα αναγεννήθηκε με το όνομα Τριάδιτσα ως σημαντικό διοικητικό και οικονομικό κέντρο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Το 809 η πόλη μπήκε στα όρια του βουλγαρικού κράτους με το σλαβικό όνομα Σρεντέτς.

Για τελευταία φορά η πόλη μετονομάστηκε στις αρχές του 14^ου αιώνα, όταν ο Ναός Αγίας Σοφίας στην πόλη απέκτησε τόσο μεγάλη δόξα ανάμεσα στους σλαβικούς λαούς, ώστε την μετονόμασαν από Σρεντέτς σε Σόφια. Μετά από την Απελευθέρωση της Βουλγαρίας από τον τουρκικό ζυγό η πόλη κηρύχθηκε πρωτεύουσα της χώρας το 1879, όπως είναι και σήμερα.

Κάνοντας μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους της Σόφιας μπορεί να δει κανείς πολλούς διατηρημένους αρχαιολογικούς χώρους από την εποχή της Σέρδικα που μπορεί να τα επισκεφθεί κανείς οποιαδήποτε ώρα. Στον σταθμό του μετρό στο κέντρο της Σόφιας έχουν εκτεθεί μοναδικοί αρχαιολογικοί χώροι που βοηθούν την ένταξη της εποχής εκείνης στο σύγχρονο αστικό περιβάλλον. Φυσικά, το μεγαλύτερο μέρος των εκθεμάτων βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο το κτήριο του οποίου είναι το παλαιότερο στη Σόφια και πριν από την Απελευθέρωση της χώρας λειτουργούσε ως τέμενος. Στην πραγματικότητα αφού η Βουλγαρία εμφανίστηκε στον χάρτη της Ευρώπης όλα τα τζαμιά στη Σόφια έπαψαν να λειτουργούν εκτός από το τζαμί Μπάνια Μπασί στο κέντρο της πόλης. Το τζαμί σχεδιάστηκε από τον διάσημο Οθωμανό αρχιτέκτονα Σινάν στα μέσα του 16^ου αιώνα και αντανακλά την ιδιαιτερότητα της οθωμανικής αρχιτεκτονικής σκέψης εκείνης της εποχής. Το σημείο όπου χτίστηκε το τζαμί σήμερα είναι πιο γνωστό ως το Τετράγωνο της Ανεκτικότητας, διότι σε περίμετρο 200 μέτρων από αυτό βρίσκονται μια ορθόδοξη και μια καθολική εκκλησία, καθώς και η μεγαλύτερη ισπανοεβραϊκή συναγωγή στην Ευρώπη.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας η χώρα δεν έχει επίσημη θρησκεία, παρ’ όλα αυτά ως παραδοσιακό θρήσκευμα αναφέρεται ο ορθόδοξος χριστιανισμός, αφού το 59% του πληθυσμού καθορίζεται μέσα από αυτό. Για το λόγο αυτό στη Σόφια και την ευρύτερη περιοχή υπάρχουν πολλές εκκλησίες και μοναστήρια. Έτσι στο κέντρο της πρωτεύουσας βρίσκονται οι διατηρημένες μέχρι τις μέρες μας εκκλησίες Αγίας Παρασκευής και Αγίου Γεωργίου – η πρώτη από τις αρχές του 11^ου αιώνα, η δεύτερη – από την περίοδο της Σέρδικα. Και οι δύο ναοί είναι μοναδικοί με την αρχιτεκτονική και τις αγιογραφίες τους που έχουν σωθεί εν μέρει, ενώ η μεγαλύτερη νίκη τους είναι ενάντια στο απολυταρχικό καθεστώς στη χώρα. Όταν στη Βουλγαρία εγκαταστάθηκε η κομμουνιστική δικτατορία, οι εκκλησίες και οι ναοί βρέθηκαν αντίθετοι με την κομμουνιστική ιδεολογία και για το λόγο αυτό δεν ελήφθη στα σοβαρά η αξία των θρησκευτικών μνημείων. Κατά την οικοδόμηση του αρχιτεκτονικού συμπλέγματος «Λάργκο» όμως που αποτελείται από τρία κτήρια σε ρυθμό σοσιαλιστικού κλασικισμού, οι Βούλγαροι και οι Ρώσοι αρχιτέκτονες υποστήριξαν την ίδια γνώμη – ότι οι εκκλησίες έχουν πολύ μεγάλη αξία, για να καταστραφούν. Για το λόγο αυτό το «Λάργκο» στη Σόφια είναι ένα από τα λίγα κομμουνιστικά αρχιτεκτονικά συμπλέγματα στα οποία έχουν ενταχθεί θρησκευτικά κτήρια. Στη διάρκεια του απολυταρχικού καθεστώτος στη Βουλγαρία τα κτήρια του συμπλέγματος αποτελούσαν «κατοικία» του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος και κάποιων άλλων φορέων, ενώ σήμερα εκεί βρίσκονται η Βουλή, το Υπουργικό Συμβούλιο και το Προεδρικό Μέγαρο.