Galery

1

Tο GRReporter λαμβάνει μέρος στην πρωτοβουλία του Βουλγαρικού Πρακτορείου Ειδήσεων και της Ένωσης των Βουλγαρικών ΜΜΕ του κόσμου προς υποστήριξη της υποψηφιότητας της Σόφιας για τον τίτλο πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2019, δημοσιεύοντας μια σειρά άρθρων που παρουσιάζουν το σύμπλεγμα Άγιον Όρος της Σόφιας και τα μοναστήρια που το απαρτίζουν.

Το Άγιον Όρον της Σόφιας αποτελεί ένα μεσαιωνικό σύμπλεγμα από 14 μοναστήρια, σκήτες, ασκητήρια και παρεκκλήσια, που αναπτύχθηκε στα περίγυρα της Σόφιας και τα γύρω βουνά την εποχή του Δεύτερου Βουλγαρικού Βασιλείου (1185-1417).

Σημαντικό ρόλο την εποχή τους έπαιξαν και δύο μοναστήρια του συμπλέγματος – τα μοναστήρια Bistrishki manastiri της Αγίας Παρασκευής και των Αγίων Ιωακείμ και Άννας.

Περίπου 110 νέοι φοιτητές Θεολογίας θα εισαχθούν φέτος στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Σόφιας Αγίου Κλίμεντου της Οχρίδας. Έτσι ο συνολικός αριθμός των φοιτητών και των υποψηφίων διδακτόρων της Σχολής θα φτάσει τους 600.

Οι απόφοιτοι της Θεολογικής Σχολής θεολόγοι, ιερείς της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εφορμόζουν τις γνώσεις και τις ικανότητές τους στα πραγματικά θεολογικά πανεπιστήμια – τα μοναστήρια.

Ένα παράδειγμα για το πώς η πνευματική ζωή διατηρείται από νέους και δραστήριους μοναχούς είναι τα μοναστήρια Bistrishki manastiri της Αγίας Παρασκευής και των Αγίων Ιωακείμ και Άννας. Ακόμη από την αρχή της διαμόρφωσης του συμπλέγματος μοναστηριών Άγιον Όρος της Σόφιας οι δύο μονές παίζουν τον σημαντικό ρόλο του διοικητικού κέντρου.

Το μοναστήρι Bistrishki manastir της Αγίας Παρασκευής – Μια ιστορία από τα ρωμαϊκά χρόνια μέχρι τις μέρες μας

Ιστορία χιλιετιών από γεγονότα και αναμνήσεις έχει διατηρηθεί στην αυλή του μοναστηριού Bistrishki manastir της Αγίας Παρασκευής. Τα πρώτα ίχνη της παλιάς ζωής μάς πηγαίνουν προς τον 4-5^ο αιώνα, όταν σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση στη θέση του σημερινού μοναστηριού υπήρχε ένα ρωμαϊκό κάστρο. Μέσα στο κάστρο υπήρχε και ένας ναός για τις θρησκευτικές ανάγκες των Ρωμαίων συνέδρων οι οποίοι ταξιδεύοντας χρησιμοποιούσαν το κάστρο ως κατοικία.  Τα απομεινάρια μιας πέτρινης στήλης, την οποία ακόμη μπορεί να δει κανείς στην αυλή του μοναστηριού, καθώς και τα ρωμαϊκά νομίσματα της ίδιας περιόδου που βρέθηκαν στην περιοχή, μαρτυρούν ότι σ’ εκείνο τον τόπο υπήρχε ζωή πολύ πριν μετατραπεί σε χριστιανική μονή.

Διοικητικό κέντρο

Τον 12-13^ο αιώνα διαμορφώνεται το σύμπλεγμα μοναστηριών Άγιον Όρος της Σόφιας στους πρόποδες του βουνού Βίτοσα. Αυτό έγινε την εποχή του τσάρου Ιβάν Ασέν του Β’, ενός ηγέτη με βαθιές χριστιανικές αντιλήψεις. Ο Ιβάν Ασέν ο Β’ έχτιζε εκκλησίες και μοναστήρια σε όλα τα βουλγαρικά εδάφη, ακόμη και εκτός της Βουλγαρίας. Υπάρχουν έγγραφα σύμφωνα με τα οποία το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής ήταν διοικητικό κέντρο όλων των μοναστηριών της περιοχής.

Όπως τα περισσότερα μοναστήρια στα βουλγαρικά εδάφη, το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής επίσης καταστράφηκε από την τουρκική εισβολή τον 14^ο αιώνα. Η ζωή σ’ αυτό ξανάρχισε μετά την Απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό το 1878. Το 1951-1956 ο πάτηρ Ντραγκομίρ αποκατέστησε και τις εικόνες του τέμπλου. Στα μέσα του 20^ου αιώνα εκεί εξορίστηκε ο επίσκοπος Νικολάι Μακαριοπόλσκι. Ήταν ο μόνος Βούλγαρος-μέλος της ευρωπαϊκής επιτροπής για την ανακάλυψη της αλήθειας σχετικά με τη σφαγή στο δάσος του Κατύν στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Σήμερα η εκκλησία του μοναστηριού έχει αποκατασταθεί πλήρως, ενώ η ιστορία της μονης εξακολουθεί να γράφεται και διατηρείται από νέους μοναχούς που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον Θεό.

Τοποθεσία: το μοναστήρι Bistrishki manastir της Αγίας Παρασκευής βρίσκεται στην περιοχή «Καλουγκερόβι Λιβάντι» στο βουνό Βίτοσα, κοντά στο χωριό Μπίστριτσα. Μέχρι το μοναστήρι μπρεί να φτάσει κανείς εύκολα από το κέντρο του χωριού και πηγαίνοντας 2-3 χιλιόμετρα προς τα πάνω στους λόφους του βουνού Βίτοσα.

Το μοναστήρι Bistrishki manastir των Αγίων Ιωακείμ και Άννας

Στην καρδιά του μοναστηριού Bistrishki manastir των Αγίων Ιωακείμ και Άννας ένας πέτρινος σταυρός θυμίζει σιωπηλά την δύσκολη μοίρα και την αγιότητα της μονής.

Αρχικά στα τέλη του 9^ου αιώνα εκεί χτίστηκε ένας ναός του Αγίου Αποστόλου Πέτρου.  Με την εύνοια του τσάρου Ιβάν Αλεξάνδαρ ο ιερός τόπος μεγάλωσε και ενισχύθηκε. Κατά την οθωμανική εισβολή τον 14^ο αιώνα ο ναός λεηλατήθηκε και καταστράφηκε. Οι ντόπιοι κάτοικοι κατάφεραν να διατηρήσουν ζωντανή την ανάμνηση του μεγαλείου του τοποθετώντας στον τόπο του παλιού βωμού έναν πέτρινο σταυρό. Για το λόγο αυτό κατά την τουρκοκρατία ο τόπος αυτό ονομαζόταν "Στον σταυρό". Η Απελευθέρωση βρήκε εκεί μόνο ερείπια και την αιωνιότητα του σταυρού.

Καινούργια ζωή