Παρόλο που το παρόν της Ελλάδας και της Βουλγαρίας αυτή τη στιγμή μπορεί να χαρακτηριστεί με τις φράσεις “οικονομικές δυσκολίες” και “πολιτική αστάθεια”, η κρίση στις δύο χώρες παραμένει διαφορετική. Ενώ η Ευρώπη προσπαθεί να βρει το καινούργιο της πρόσωπο με μια βαθύτερη οικονομική, κοινωνική και πολιτική ενοποίηση, οι δύο χώρες προσπαθούν να διορθώσουν τα λάθη του παρελθόντος τους, προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον.
Ο πολιτολόγος Παρβάν Συμεώνοφ, διευθυντής στην «Gallup International» παρουσίασε στο GRReporter την κατάσταση στη Βουλγαρία. Ο Συμεώνοφ μίλησε για τις προκλήσεις του πολιτικού μοντέλου της χώρας, ανέλυσε τις τελευταίες εξελίξεις και έδωσε τα βασικά χαρακτηριστικά του πώς οι αλλαγές στη Βουλγαρία και την Ελλάδα επηρεάζουν τις κοινωνικές τάσεις στις δύο γειτονικές χώρες. Τα θετικά παραδείγματα της Ελλάδας τα οποία μπορεί να ακολουθήσει η Βουλγαρία παραμονές των πρόωρων κοινοβουλευτικών εκλογών σχετίζονται με την επίτευξη πολιτικής συναίνεσης κατά τον σχηματισμό καινούργιας κυβέρνησης την άνοιξη φέτος.
Πώς θα σχολιάσετε την επιλογή της υπηρεσιακής κυβέρνησης;
Η υπηρεσιακή κυβέρνηση θα αποστασιοποιηθεί από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα, δίνοντας μια αίσθηση εμπειρογνωμοσύνης. Ως γνωστόν, τα καθήκοντά της είναι κυρίως διαδικαστικά και ο βασικός στόχος να καθησυχάσει τα πνεύματα. Το βιογραφικό του πρωθυπουργού είναι μάλλον «μπλε» (δεξιό), με σοβαρό «κόκκινο» (αριστερό) απόχρωμα, διότι σχετίζεται με τη δραστηριότητα του πατέρα του στα πλαίσια του κομμουνιστικού καθεστώτος. Αυτό προφανώς αποτελεί μια προσπάθεια επίτευξης συναίνεσης μεταξύ των διάφορων πολιτικών χώρων και επιλέχθηκε για να γίνει αποδεκτός από διάφορα στρώματα της βουλγαρικής κοινωνίας.
Ο δεύτερος στόχος που προφανώς αναζητούνταν, ήταν επικεφαλής της κυβέρνησης να σταθεί ένας πολιτικός με εμφάνιση «εισαγωγής». Στη Βουλγαρία εκτιμούνται ιδιαίτερα οι Βούλγαροι που δείχνουν να είναι πετυχημένοι στο εξωτερικό και έχουν δημιουργήσει την πολιτική τους καριέρα μακριά από την τρέχουσα βουλγαρική πολιτική, διότι η συμμετοχή στην τρέχουσα ντόπια πολιτική συνήθως μειώνει την εμπιστοσύνη στο συγκεκριμένο πρόσωπο.
Ο τρίτος στόχος που επεδίωκαν με την επιλογή του υπηρεσιακού πρωθυπουργού, πρώην διπλωμάτη, είναι το γεγονός ότι χαίρει της πλήρους εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων εταίρων. Μπορούμε να πούμε ότι έχει γερές πλάτες, που καθιστά το πολιτικό του μέλλον να φαίνεται πιο ήσυχο.
Το κύριο πιθανό πρόβλημα της υπηρεσιακής κυβέρνησης είναι ότι ένα όχι μικρό μέρος των μελών της υπηρετούσαν στην προηγούμενη κυβέρνηση. Δύο από τους αντιπροέδρους της κυβέρνησης και ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχαν ηγετικές θέσεις στην κυβέρνηση που παραιτήθηκε πρόσφατα, ενώ ταυτόχρονα σε ένα πολύ σημαντικό υπουργείο, όπως είναι το υπουργείο Εσωτερικών, έχουμε έναν υπουργό που αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης εξουσίας.
Το πρόβλημα αυτής της κυβέρνησης έγκειται στο γεγονός ότι μπορεί να αναγνωριστεί ως συνέχεια της κυβέρνησης του GERB και ακριβώς αυτή είναι η κατηγορία των πολιτικών της επικριτών μέχρι στιγμής. Από κει και πέρα η τακτική της κριτικής της κυβέρνησης του Σοσιαλιστικού κόμματος BSP και του λεγόμενου Τουρκικού κόμματος DPS θα εξακολουθήσει να βασίζεται στο ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση αποτελεί συνέχεια του GERB στην εξουσία, ενώ ο ρόλος του ίδιου του GERB πιθανότατα θα είναι μάλλον περιστασιακός, όπως συνήθως για το κόμμα αυτό. Πάνω απ’ όλα περιμένουμε από το GERB να αποστασιοποιηθεί από όλα τα αρνητικά στοιχεία στην διακυβέρνηση αυτή τη στιγμή, προκειμένου να μπορέσει να πει την ιστορία του τύπου “Όταν ήμασταν στην εξουσία υπήρχε σαφήνεια και σταθερότητα, ακολούθησαν μερικοί μήνες χάους, και επομένως είμαστε η μόνη επιλογή για την επίτευξη σταθερότητας”. Είναι μια συνηθισμένη πολιτική πρακτική.
Πιθανότατα για το λόγο αυτό το GERB θα προσπαθήσει να αποστασιοποιηθεί από τη θητεία της υπηρεσιακής κυβέρνησης, που έχει ένα δύσκολο έργο μπροστά της. Το ίδιο θα κάνουν και το BSP και το DPS. Ταυτόχρονα στους δρόμους, στις τσέπες των Βουλγάρων η κατάσταση παραμένει δύσκολη. Μέ άλλα λόγια έχουμε μια βαριά πολιτική κατάσταση, η οποία όμως δεν θα μπορούσε να είναι άλλη λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις που έχουν δημιουργηθεί.
Το βασικό καθήκον της υπηρεσιακής κυβέρνησης είναι να οργανώσει τη διεξαγωγή των κοινοβουλευτικών εκλογών τον Μάιο. Μπορούμε να περιμένουμε μέσα σε δύο μήνες να προωθήσει και άλλα ζητήματα εθνικού συμφέροντος;
Πρώτον, οι μήνες της κυβέρνησης αυτής μπορεί να είναι περισσότεροι από δύο. Τίποτα δεν μας εγγυάται ότι τα πολιτικά κόμματα θα καταφέρουν να σχηματίσουν κυβέρνηση μετά από τις εκλογές τον Μάιο. Ας μην ξεχνάμε, ότι θα είναι μια δύσκολη υπόθεση. Μπορεί ο σχηματισμός της κυβέρνησης να καθυστερήσει, μπορεί και καθόλου να μην συνεννοηθούν και να χρειαστεί οι εκλογές να διεξαχθούν για δεύτερη φορά.
Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό, προβλέπετε ότι θα υπάρχουν δεύτερες εκλογές επειδή δεν θα είναι δυνατό να σχηματιστεί κυβέρνηση μετά από τις εκλογές στις 12 Μαΐου;